till the break of dawn







Έχω ξεφυλλίσει τα περισσότερα περιοδικά, έχω πιει 3 φλυτζάνια τσάι, έχω μισοφάει ένα τοστ, η ασπιρίνη έχει κάνει τη δουλειά της.Κοιμήθηκα ξημερώματα. Το σιχαίνομαι να κοιμάμαι λίγο, ήδη έχω κομμάρες και στομαχόπονο, σιγά μη τη βγάλω καθαρή.Βγαίνω στο μπαλκόνι και ρουφάω ήλιο.Δίπλα μου ξεραμένα φυτά σε κόκκινες γλάστρες, τα μάτια μου θολώνουν από το φως, νομίζω πως πρέπει να φορέσω γυαλιά, ποιος σηκώνεται τώρα, ευτυχώς φοράω φούτερ γιατί έχει λίγο κρύο,πότε θα έρθει το καλοκαίρι. Κάποτε έλεγα πως θα έχω το ωραιότερο μικρό μπαλκόνι στην πόλη σαν εκείνα στις διαφημίσεις που η πρωταγωνίστρια βγαίνει κάθε πρωί και καλωσορίζει την επόμενη συναρπαστική της μέρα- Νομίζω δεν είχα ποτέ συναρπαστική μέρα, από εκείνες που τραγουδας στο δρόμο, οι περαστικοί σε χαιρετούν, μπάντες του δημου περνούν από μπροστά σου παίζοντας το αγαπημένο σου τραγουδι, μια πεταλούδα κάθεται στο χέρι σου, τα μαλλιά σου λάμπουν, είσαι εκθαμβωτική, σου ανήκει ο κόσμος!

Ανοιγόκλεισμα ματιών, αναστεναγμός,Τσιγάρο. To παγωμένο αεράκι μου χαϊδεύει άγρια τα μάγουλα και τις πατούσες. Έπρεπε να είχα φορέσει κάλτσες.