H ομορφιά του να περιμένεις


"Mε έχει πιάσει μια στεναχώρια που τα Χριστούγεννα είναι σε μια εβδομάδα" μου είπε η Τζ.

Και μένα. Όλη η ουσία, όλη η ιστορία στα Χριστούγεννα είναι πριν τα Χριστούγεννα. Είναι η χαρά του να τα περιμένεις. Να ετοιμάζεσαι. Να μπαίνεις στο κλίμα από Νοέμβριο σιγά σιγά και αθόρυβα και λίγο με ενοχές που οι άλλοι σου λένε πως είναι νωρίς.

Και έτσι όσοι λαχταρούν τα Χριστούγεννα τη μέρα των Χριστουγέννων νιώθουν λίγο άδειοι. Γιατί δεν έχουν τι να περιμένουν.

Γιατί αγαπούν την προσμονή.  Καμιά φορά όλη η ιστορία είναι να το περιμένεις, γιατί όταν έρθει αμέσως θα φύγει. Κι η αλήθεια είναι πως έχουμε πολλή ανάγκη να περιμένουμε κάτι όμορφο. Δεν μας χαρίζεται πλέον και τίποτα χωρίς προσπάθεια. 

Κάτι που μας συμβαίνει και άλλες φορές, σε άλλα πράγματα και καταστάσεις. Όπως όταν ήσουν μικρότερος και περίμενες πως όταν μεγαλώσεις ο κόσμος θα είναι όμορφος - δε γίνεται να μην είναι! Όπως όταν περιμένεις τις καλοκαιρινές διακοπές ή κάτι που λαχταράς πολύ να συμβεί. Ετοιμάζεσαι, το φαντάζεσαι, το μεγαλοποιείς, το ομορφαίνεις στο μυαλό σου, του φοράς κορδέλα και όταν ξυπνάς το πρωί, το σκέφτεσαι πρώτο πρώτο.

Σαν το "Ταξίδι στα Κύθηρα" που κοιτούσε ο Χορν στον πίνακα της τράπεζας, στην ταινία "Μια ζωή την έχουμε".  Σαν το μεγάλο σου όνειρο- που λες , κάποτε θα το κάνω, κάποτε θα φύγω από αυτή τη δουλειά, από αυτή τη σχέση, από αυτή την κατάσταση. Και περιμένεις τα Χριστούγεννα, και μετά το καλοκαίρι. Και μετά ξανά τα Χριστούγεννα. 

Και καμιά φορά είναι όμορφο να περιμένεις να συμβεί κάτι, κι ας μη συμβεί ποτέ. Γιατί όλη η ιστορία είναι στην ομορφιά του να περιμένεις.