πισωγυρίσματα (not)

Από τη μέρα που ξεστολίσαμε (δηλαδή προχτες) νιώθω πως πέρασε αιώνας. Γιατί γύρισα στη δουλειά και στη διπλωματική που τελειωμό δεν έχει.

Πέτα ό,τι είναι να πετάξεις, και βγες έξω να βρεις νέα πράγματα

Κάνω σαν να μη συνέβησαν γιορτές, σαν να μην έφτιαχνα με τις ώρες μπισκότα τζίντζερ, σαν να μην με έπαιρνε ο ύπνος δίπλα στο δέντρο. Σαν να μην άκουγα όλη μέρα χριστουγεννιάτικα (well almost). Και γενικώς σαν να μην.

Καμιά φορά, τα ωραία πράγματα, ή αυτά που σε στεναχωρούν όταν τα χάνεις, είτε είναι Χριστούγεννα, είτε είναι καταστάσεις, είτε άνθρωποι πρέπει, μετά από λίγο, για να τα ξεπεράσεις, να κάνεις πως δεν έγιναν.

Πως δεν υπήρξαν. 

Γιατί τι άλλο μπορείς να κάνεις; Για να κοιτάξεις μπροστά πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου πως δεν έχει τίποτα πια πίσω. Ξέρω πάντα υπάρχει κάτι πίσω, αλλά μη κοιτάς. Κάνε πως δεν υπάρχει. Και μέχρι να ζήσεις όσα μπορείς να ζήσεις, αυτό θα εμφανιστεί ξανά (όπως τα Χριστούγεννα) ή θα εμφανιστεί κάτι άλλο (όπως ένας νέος άνθρωπος).