Στο Βελιγράδι, στην οδό Skadarlija, υπάρχει ένας δρόμος πλακώστρωτος- εκεί βρίσκεται η "μποέμικη γειτονιά". Στις αρχές του δρόμου βρίσκεται ένας στύλος με πινακίδες, που σε οδηγούν νοητά σε διάφορα σημεία του πλανήτη απο την Αθήνα μέχρι τη Βιέννη και από τη Μονμάρτη μέχρι το φεγγάρι (αυτό που δείχνει προς τα πάνω).
Εκτός από τη σαφή αναφορά στους δρόμους που μοιάζουν με τη μποέμικη γειτονιά, θυμίζει λίγο και τις πολλές επιλογές που έχουμε.
Εκτός από τη σαφή αναφορά στους δρόμους που μοιάζουν με τη μποέμικη γειτονιά, θυμίζει λίγο και τις πολλές επιλογές που έχουμε.
Aπό το πρωί που ξυπνάς μέχρι το βράδυ, πρέπει να διαλέγεις. Να επιλέγεις κάτι από κάτι άλλο. Αν στο τέλος της μέρας χαμογελάς, πήρες αρκετές σωστές αποφάσεις.
Το να διαλέγεις - να πιστεύεις σε κάτι, να αποφασίζεις για κάτι- θέλει πρώτα αυτό το κάτι να το έχεις μελετήσει/σκεφτεί/αναλύσει.
Παρ'όλ'αυτά είναι τρομερό ότι οι άνθρωποι πολλές φορές αποφασίζουν χωρίς να ξέρουν/ πιστεύουν κάτι χωρίς να το έχουν πολυσκεφτεί/ θεωρούν κάτι σωστό χωρίς να ξέρουν γιατί οι άλλες επιλογές είναι λάθος, ή γιατί είναι λιγότερο λάθος από τα υπόλοιπα.
Κάποιος είχε πει πως "το λάθος, αν επαναληφθεί είναι συνειδητή επιλογή".
Σκέψου πόσες φορές επανέλαβες το ίδιο, και αναρωτήσου:
Eίχα τις ίδιες συνθήκες; Hξερα τα ίδια πράγματα σε σχέση με την πρώτη φορά ή ήξερα περισσότερα; Είχα άλλη επιλογή; (πάντα έχεις).
Καμιά φορά, το να μην επιλέγουμε, είναι κι αυτό επιλογή. Συνήθως λάθος επιλογή, αν με ρωτάς.
Βρες ποιες επιλογές σου θα σε ταξιδέψουν στο φεγγάρι και μη τις φοβάσαι.
