Στο κέντρο της πλατείας μπροστά από το Μουσείο έχει στηθεί σκηνή και μία μεγάλη παρέα από βιολιστές κάνουν soundcheck. Στο πρώτο τραγούδι, όλη η βαβούρα, οι φωνές και οι συζητήσεις σταματούν. Η ορχήστρα ξεκινά να παίζει και έτσι όπως δύει ο ήλιος, όλα ομορφαίνουν. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων χορεύει βαλς ενώ εμείς βγάζουμε φωτογραφίες με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Μπύρες στο τραπέζι και τεράστιες βάφλες με φράουλες και σαντιγί για τα κορίτσια, νουτέλα και μπανάνες για τα αγόρια. Δεκαπέντε διαφορετικές μπύρες για να διαλέξεις. Για μένα καφές, με macaron στο πιατάκι. Σε λίγο, όταν η ορχήστρα κάνει διάλειμμα μία τουλάχιστον 20μελής χορωδία ξεχύνεται στην πλατεία χορεύοντας και τραγουδώντας. Οι τουρίστες μαζεύονται γύρω τους χειροκροτώντας. Μπροστά τους ένα καπέλο για κέρματα. Στο τέλος, μαζεύεται ένα γενναίο ποσό και η χορωδία εξαφανίζεται από προσώπου γης.
Στο Βέλγιο όταν κάποιος παντρεύεται, η παρέα του βγαίνει στους δρόμους ντυμένη καρναβάλια και πειράζει τους περαστικούς ενώ βάζει στον υποψήφιο γαμπρό ή τη νύφη να κάνει διάφορες αταξίες (κάτι σαν το Θάρρος ή αλήθεια). Έτσι ένα μάτσο κορίτσια με αρχηγό τη νύφη γυρνάνε στην πλατεία κολλώντας αυτοκόλλητα στον κόσμο με τη φάτσα της. Καμιά τριανταριά κινέζοι που κινούνται γρήγορα φωτογραφίζουν βιαστικά τα μνημεία, ανταλλάσσουν πληροφορίες και παρακολουθούν με ευλάβεια τον ξεναγό τους. Τους φωτογραφίζω, και όταν με αντιλαμβάνονται αρχίζουν να φωτογραφίζουν και μένα.
