Τι θα θελα λοιπόν.
Να μπορώ να γυρίζω πίσω τον χρόνο.
Να αλλάζω όσα είπα ή καλύτερα, όσα δεν είπα.
Να ελέγχω περισσότερο τη ζωή μου.
Να εκμεταλλεύομαι τις ευκαιρίες μου.
Θα ήθελα να ήμουν ξανά έφηβη με το μυαλό που έχω τώρα.
Να μην έπαιρνα στα σοβαρά τον πρώτο μου χωρισμό, αφού με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναερωτευόμουν. Να μην φοβόμουν πως δεν θα ανακαλύψω ποιά είμαι, γιατί η ίδια η ζωή θα με ανάγκαζε να το κάνω.
Να είχα την υπομονή να ζώ τα πράγματα στην ώρα τους, και να εκτιμώ το πόσο όμορφα απλή είναι η ζωή μου.
Να συνειδητοποιούσα πως τελικά τα μοναδικά πράγματα που κάνεις καλά είναι αυτά που γουστάρεις, και εκεί να έδινα όλη μου την προσοχή, αφαιρώντας τον χρόνο από όσα δεν μου άρεζαν/δεν μου ταίριαζαν.
Να δίνω σημασία στα βασικά της ζωής μου, και να άλλαζα αμέσως ό,τι δεν μου άρεζε.
Να μην έδινα δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν το άξιζαν, αλλά πολλές σε όσους το άξιζαν με το παραπάνω.
Να προσπαθούσα να γίνομαι καλύτερη χωρίς να γκρινιάζω.
Να έδινα τον καλύτερό μου εαυτό ακόμα και σε καταστάσεις που θεωρούσα χαμένο χρόνο/κόπο.Συνήθως εκεί που δεν το περιμένεις γίνεται η ανατροπή.Και την κάνεις εσύ.
Να πίστευα στον εαυτό μου, ακόμα κι αν ήμουν πολύ μικρή. Να διάβαζα περισσότερο αλλά να ήξερα πως τα καλύτερα πράγματα τα μαθαίνεις στην πράξη. Να εμπιστευόμουν την τύχη μου, και να ήμουν περισσότερο θρασύς. Να μην κώλωνα πουθενά. Να μάθαινα να μην φοβόμουν τόσο. Και να είχα πειστεί πως όσο προσπαθείς και τολμάς, κάπως με κάποιον τρόπο, όλα πηγαίνουν καλά.
