hello lover.

Αν πετύχεις δέκα κορίτσια στριμωγμένα στις θέσεις του σινεμά, με ζαχαρωτά και ποπκορν,που θα κάνουν πολλή φασαρία- τότε να είσαι σίγουρη πως Αυτές είναι οι φίλες μου- κι εγώ.Πόσο ωραία θα ήταν αν actually ζούσαμε κι εμείς στο Μανχάτταν- αν είμασταν Κάρυ-ς και Μιράντες, και Σαμάνθες και Σάρλοτ-ς.

Ok so there it goes.

Θα ζούσες σε ένα υπέροχο διαμέρισμα.

Παντού ουρανοξύστες,ο όροφος αντικατοπτρίζει και το κοινωνικό σου στάτους. Φαίνεται πως όσο περισσότερο ουρανό θα πιάνει το μάτι σου τόσο καλύτερα.Και από κάτω ένας ολόκληρος κόσμος θα απλώνεται μπροστά σου για καινούργια ζωή, γεμάτη νέες εμπειρίες-διαφορετικές κάθε μέρα.

Θα είχες πιασάρικη δουλειά. Δικηγόρος, curator,δημοσιοσχετίστας ή συγγραφέας. Ίσως και σχεδιάστρια καρεκλών, ακόμα και τσαντών, σίγουρα μοντέλο, executive producer κάτι τέτοιο.

Θα ψαχνες το άλλο σου μισό- σε κλαμπς, σε καφετέριες, στο δρόμο, σε βιβλιοπωλεία,σε εγκαίνια, σε γκαλερί, σε πάρτυ, σε γραφεία, σε ταξίδια, στο σινεμά, στη Νέα Υόρκη, στο Στειτεν Αιλαντ, σε σούπερ μάρκετ, στη China Town, στο γήπεδο, στην πυροσβεστική, στην αστυνομία, την ώρα που υπογράφεις το πρώτο σου διαζύγιο, όσο περιμένεις τη φίλη σου σε ένα μπαράκι, ενώ παραγγέλνεις το φαγητό σου σε ένα χιπ εστιατόριο, σε έκθεση επίπλων, σε έκθεση ζωγραφικής, ενώ καπνίζεις έξω από ένα κτίριο,ενώ καπνίζεις στο πάρκο, ενώ καπνίζεις στο σπίτι σου, ενώ καπνίζεις στην είσοδο της πολυκατοικίας, ενώ, όταν ,τη στιγμή που..

Θα είχες διαβολεμένη όρεξη για ξενύχτι κάθε βράδυ και θα έβγαινες σχεδόν κάθε βράδυ. Θα έκανες πιο πολύ σεξ κι από 4 γυναίκες στον νορμάλ κόσμο, θα είχες πάνω από 40 one night stands.Θα γυρνούσες με ψηλοτάκουνα ακόμα και το πρωί, το να φορέσεις μια τουαλέτα θα ήταν το νορμάλ, θα 'πινες flirtini και cosmopolitan, το διαμέρισμά σου θα ήταν boho chic.Θα ξόδευες τα χρήματά σου σε παπούτσια και ρούχα. Δεν ξέρω πού ακριβώς θα βρισκες τόσα λεφτά, αλλά wtf, είναι το αμερικάνικο όνειρο- μάλλον συμπεριλαμβάνει και τον ονειρικό μισθό.Φυσικά το ταξί θα ερχόταν με ένα σφύριγμα.

Θα είχες χρόνο για brunch, και πρωινό, και βραδινό και Σκ ελεύθερο για νύχια και μαλλιά. Αλήθεια, θα έλεγες τις καλύτερες ατάκες έβερ.Ω!Θεέ μου !Και θα σε ζήλευαν όλες.

soldout.

Δεν ξέρω γιατί κάθε φορά που τυχαίνει να ξενυχτήσω μετά κάνω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις,με σειρά. Και το πρωί σκέφτομαι πρώτα αυτά που μου λείπουν. Λένε πως αυτό που θα σκεφτείς πρώτο το πρωί είναι αυτό που σε πληγώνει/πειράζει/ενοχλεί περισσότερο. Επίσης ο Τζων Λοκ λέει πως αυτό που σε απασχολεί, αυτό σε κυβερνά.

Πάντα έβρισκα πολύ γοητευτικό το να έχεις μεθύσει τόσο που να μην θυμάσαι τι έχεις κάνει.

Αυτό το μυστήριο που σε κάνει να φαίνεσαι στα μάτια των άλλων απίστευτα κουλ και χίπ(??). Που για δύο μέρες θα θυμάσαι περιστατικά και καταστάσεις, ή θα σου διηγούνται οι άλλοι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι για να χαίρεσαι ή αν είναι για να λυπάσαι. Πρέπει να σκεφτώ. Πρέπει να σηκωθώ. Πρέπει να φάω. Πρέπει να τελειώσω τις εργασίες μου. Έχω δουλειά.

Σε αυτή τη περίπτωση κοιτάζομαι στον καθρέφτη του μπάνιου παρατηρώντας τη μετακόμιση της μάσκαρας από το μάτι στο μάγουλο μου, σαν δάκρυ, είμαι σαν το πέμπτο μέλος των Kiss. Και τα αυτιά μου βουίζουν σαν από τρίωρη συναυλία σόλο ηλεκτρικής κιθάρας δίπλα στο ηχείο. Τυρανία. Και σολντ άουτ. Τελείως.

Κρουασάν, μπαλκόνι,καφές, και Henry Mancini.

birthday foolosophy vol2

Τι θα θελα λοιπόν.

Να μπορώ να γυρίζω πίσω τον χρόνο.

Να αλλάζω όσα είπα ή καλύτερα, όσα δεν είπα.

Να ελέγχω περισσότερο τη ζωή μου.

Να εκμεταλλεύομαι τις ευκαιρίες μου.

Θα ήθελα να ήμουν ξανά έφηβη με το μυαλό που έχω τώρα.

Να μην έπαιρνα στα σοβαρά τον πρώτο μου χωρισμό, αφού με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναερωτευόμουν. Να μην φοβόμουν πως δεν θα ανακαλύψω ποιά είμαι, γιατί η ίδια η ζωή θα με ανάγκαζε να το κάνω.

Να είχα την υπομονή να ζώ τα πράγματα στην ώρα τους, και να εκτιμώ το πόσο όμορφα απλή είναι η ζωή μου.

Να συνειδητοποιούσα πως τελικά τα μοναδικά πράγματα που κάνεις καλά είναι αυτά που γουστάρεις, και εκεί να έδινα όλη μου την προσοχή, αφαιρώντας τον χρόνο από όσα δεν μου άρεζαν/δεν μου ταίριαζαν.

Να δίνω σημασία στα βασικά της ζωής μου, και να άλλαζα αμέσως ό,τι δεν μου άρεζε.

Να μην έδινα δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν το άξιζαν, αλλά πολλές σε όσους το άξιζαν με το παραπάνω.

Να προσπαθούσα να γίνομαι καλύτερη χωρίς να γκρινιάζω.

Να έδινα τον καλύτερό μου εαυτό ακόμα και σε καταστάσεις που θεωρούσα χαμένο χρόνο/κόπο.Συνήθως εκεί που δεν το περιμένεις γίνεται η ανατροπή.Και την κάνεις εσύ.

Να πίστευα στον εαυτό μου, ακόμα κι αν ήμουν πολύ μικρή. Να διάβαζα περισσότερο αλλά να ήξερα πως τα καλύτερα πράγματα τα μαθαίνεις στην πράξη. Να εμπιστευόμουν την τύχη μου, και να ήμουν περισσότερο θρασύς. Να μην κώλωνα πουθενά. Να μάθαινα να μην φοβόμουν τόσο. Και να είχα πειστεί πως όσο προσπαθείς και τολμάς, κάπως με κάποιον τρόπο, όλα πηγαίνουν καλά.