Μεγαλώνεις όταν κατανοείς.
Όταν όλα πηγαίνουν στραβά και δεν έχει νόημα να γκρινιάζεις.
Μεγαλώνεις τη μέρα που δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο, και κανείς δεν θα σε ρωτήσει αν είσαι καλά.
Μεγαλώνεις όταν σου λένε «Βγάλ'τα πέρα μόνος σου».
Όταν οι λογαριασμοί στο σπίτι δεν θα πληρωθούν μαγικά από άλλον, όταν σε παίρνουν από τις εισπρακτικές εταιρείες γιατί χρωστάς, και αναρωτιέσαι πώς θα τα βγάλεις πέρα.
Μεγαλώνεις όταν τα βγάζεις πέρα.
Μεγαλώνεις όταν απελπίζεσαι.
Όταν μένεις μόνος σου σε ένα σπίτι.
Όταν μάθεις να αποδέχεσαι τη φράση «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Όταν ξυπνάς μετά από μια νύχτα που έχασες το μυαλό σου, και είσαι ακόμα εκεί, έχοντας τα λογικά σου.
Μεγαλώνεις όταν αρρωσταίνεις.
Όταν περιμένουν από εσένα να βρεις τη λύση.
Όταν σε απογοητεύουν οι φίλοι, κι όταν μαθαίνεις να τους συγχωρείς.
Όταν χάνεις τα πιο κοντινά σου πρόσωπα.
Μεγαλώνεις όταν αγαπάς κάποιον περισσότερο κι από σένα.
Μεγαλώνεις όταν χωρίζεις. Όταν χωρίζεις από τον άνθρωπο που αγαπάς περισσότερο κι από σένα.
Όταν καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι δεν σκέφτονται όπως εσύ.
Μεγαλώνεις όταν σε αδικούν στη δουλειά, όταν δεν αναγνωρίζουν τις ικανότητές σου.
Μεγαλώνεις όταν ό,τι καλό κάνεις θεωρείται αυτονόητο, αλλά ένα λάθος σου γίνεται ολόκληρο θέμα.
Μεγαλώνεις τη μέρα που δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύεις εσύ για τα πράγματα, όταν συνειδητοποιείς πως η ζωή σου εκτός από τις δικές σου επιλογές επηρεάζεται από τις επιλογές των άλλων, τη σωστή στιγμή και την τύχη. Κυρίως αυτή.
Όταν το «νιώθω μόνος» γίνεται «την παλεύω».
Μεγαλώνεις όταν συνειδητοποιείς πως η αγάπη δεν αρκεί.
Και όταν συνειδητοποιείς πως η αγάπη αρκεί.
Όταν καταλαβαίνεις πως όλες αυτές οι απόλυτες φιλοσοφίες για τη ζωή δεν είναι τόσο απόλυτες, και ούτε τόσο σωστές.
Όταν καταλαβαίνεις πως τελικά, δεν ξέρεις τίποτα.
Μεγαλώνεις όταν πρέπει να προσέξεις έναν άλλον άνθρωπο.
Μεγαλώνεις όταν δεν έχεις κανένα να σε προσέχει.
Όταν πρέπει να προσέξεις τον εαυτό σου.
How soon is now?
Η ύπουλη φράση για το κάθε τι. "Θέλει το χρόνο του". Είτε είναι κατάσταση, είτε είναι άνθρωπος, είτε είναι φάση ζωής, είτε είναι συγχώρεση.
Η παραδοχή πως "ο χρόνος τα γιατρεύει όλα". Η δικαιολογία "Δεν έχω χρόνο".
Πώς να δώσεις χρόνο όταν δεν έχεις υπομονή; Σε έναν κόσμο που όλα έχουν γίνει fast, easy, one click, αυτοματοποιημένα, απλοποιημένα, πώς να αποφασίσεις να δώσεις χρόνο στον χρόνο;
Τη μια μέρα οι ώρες περνούν σαν νερό σε ρυάκι. Την άλλη, σαν νερό σε σταγονόμετρο. Τι έκανε τη μέρα σου να φύγει πιο γρήγορα; Ο χρόνος καθορίζει τη ζωή μας, ή η ζωή μας καθορίζει τον χρόνο; Εσύ κρατάς την κλεψύδρα ή σε κρατά αυτή; Ο χρόνος υπάρχει και δεν υπάρχει. Ανάλογα που σε βρίσκει αυτό το κείμενο.
Είναι η σχέση με τον εαυτό σου και το πόσο εντάξει είσαι με το πώς διαχειρίζεσαι το χρόνο σου. Αυτό κάνει και τα γενέθλιά σου άλλοτε ανυπόφορα, και άλλοτε όμορφα. Είναι οι άνθρωποι που κάνουν τη ζωή μας να φεύγει σαν ποτάμι, ή να μένει στάσιμη σαν βάλτος. Είναι οι σχέσεις μας που καθορίζουν το πόσο μας πονά ο χρόνος.
Μην ταλαιπωρείς τους ανθρώπους
Μην ταλαιπωρείς τους ανθρώπους.
Να είσαι φίλος, όπως πρέπει, όχι όπως σε βολεύει.
Να λες την αλήθεια όμως να ξέρεις να την λες όταν πρέπει και όπως πρέπει.
Μην λες πράγματα που για εκείνους σημαίνουν πολλά περισσότερα από εσένα που τα λες.
Μην τους στερείς το "σ'αγαπώ" και το "συγγνώμη" σου.
Μην τους κάνεις να περιμένουν για πάντα, γιατί είναι ικανοί να το κάνουν.
Ποτέ μη φτάνεις τους ανθρώπους στα όριά τους γιατί μετά δεν υπάρχουν όρια.
Μην είσαι εκεί μόνο όταν δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις. Να είσαι πάντα εκεί.
Όταν σου μιλάνε άκου. Άκου πραγματικά. Όταν σου γράφουν μήνυμα αν χρειαστεί διάβασέ το ξανά και ξανά. Μην πεις μετά πως δεν σε προειδοποίησαν, δεν είχες καταλάβει, δεν το ήξερες.
Μάθε πως χρωστάς σε όσους αγαπάς και σε αγαπάνε.
Subscribe to:
Posts (Atom)